4 Haziran 2007 Pazartesi

...

...Su damlaları..damlacıklar ve bizim umutlarımız,neşemiz ...Eskiden beri su damlaları bana sevgiyi suya düşen damlalarında hayat verdiği halkalar da umutu hatırlatır.. Sevgi içimize su damlası gibi düştükçe umut ve neşmiz artıyor...

5 yorum:

[turshu] dedi ki...

ayy ne güsel düşünmüşsün canım yaa :)
çok doğruu...

Assassiyun dedi ki...

tabi bu işin optimist bakışı.herşey de oldugu gibi bunda da diger yüzü var.düşen her damla eşrefli burhanlı saatlerde düşüyorsa,herbiri bizi biraz daha gerecek;bir damlası bin musibet gibi gözükecek,damlalar amacını aşıp okyanus gibi görünecektir.çık çıkabilirsen işin içinden.

zenocadı dedi ki...

Abrek:)İçinde bulunduğumuz durumla ve bu durumun da bize yarattığı etkiyle ilgili bir şey aslında senin de dediğin gibi yanii...Zihnimde öyle bir benimseişim ki ne kadar da bunalım bir dönemimde olsa ben damlacıkları öyle algılıyorum..Arketip gibi bişi..

Assassiyun dedi ki...

işin aslı şu ki: yagmurdan pek haz etmiyorum=) kör olası minibüscüler soguttu ama bunu biliyorum.üzerime düşen damlacıklar melekler tarafından degil minibüscülerin sıcrattıgı camurlu parçalar oldu hep.

aha bu da böle anımdır.

zenocadı dedi ki...

:) ee ne diyim sana da hak vermemek olmaz şimdi..