:)

Sabahtan beri evdeki telefon trafiğini çözmüş değilim kendimi sekreter gibi hissettim -ki deneyimim de yok değil,küçükken babamın sekreterliğini yapıyordum da- neyse birçok insanla konuştuktan sonra çalan telefona pek de nazik davranmayarak açtım.Kısa bir diyalogdan sonra konuştuğum kişinin çocukluk arkadaşımın babası ve aynı zamanda aile dostumuzun olduğunu anladım:) Neyse aramasının sebebi varmış elbette, büyük kızı evlendiği için davetiye yollayacaklarmış açık adresi istiyorlarmış..Vay bee zaman nasıl da geçiyor hemde su gibi..Adresi verirken kücüklük halini -benden iki yaş büyük- hatırladım.O zamanlar hiç büyümeyecekmişisz gibi geliyordu şimdi ise orta yaş sendromuna girdiğimi hissediyorum bazen,sonra da kızıyorum kendime deli miyim kendime gelmeliyim diyorum..Aslında 'yaş' değil önemli olan 'yaşamak' benimde telaşım 'yaşayamamaktan'kaynaklanıyor. 'Yaşlanmak' güzel şey elbette ..
Neyse esas konuyu dağıtmayalım şimdi çatlayacağım Turshu'ya telefon edip bu haberi vermem lazım:)Hadi bakalım hayırlısı..