Yalnızlık üzerine binlerce insan belki demilyonlarca söz söylemiştir ama kimse yalnzlıktan kurtulamamıştır.Kelimeye köken açısından baktığımızda ne kadar sevimli gelirse gelsin anlam bakımdan çok soğuk,çok yavan ve bir o kadar da acıdır.Binlerce kişiye gülmek,onlarlakonuşmak güzeldir de kendimizin bile keşfedemediği içimizin derinliklerinde yaşayan o kişiye dost olmak/bulmak zordur.Durgun gibi görünen bir deniz kıyısı gibidir insan,açıklarda fırtılar kopar durur da kimse bilmez olanı...
Yalnızlık bir bakıma güseldir de içimizdeki o insanı bulmamıza yardım eder karanlık ve soğuk kış gecelerinde.Televizyonun sesi dost olur yalnızlığın içsesine.Bazen de saatin tik takları eşlik eder kalp atışlarımıza.Duyarız,güleriiz,düşünürüz ama hep kendi kendimizeyizdir etrafımızda etten duvar oluşturmuş insnalara rağmen.En sıcak,en mahrem yerimiz yatağımızdır.Hayatımızın her aşamasında onunla paylaşırız bize özel olan her şeyi.Yalnızlığımızı tam olarak dindiremese de bir ana gibi sarar kucaklar bizi dışarıda deli gibi yağmur yağarken.Anarahminde yatar gibi kıvrılır ve yalnızlığımıza sarılırız kollarımızla...
1 yorum:
yanlızlık var sonunda... yanlızlık bir ömür boyu... ne kadarda diğerleriyle birlikte olsak dimi?
Yorum Gönder